In maart 2014, zo een twee maanden voor haar eindexamen kreeg Leah allerlei lichamelijke klachten, die we steeds moesten uitzoeken. Op 2 mei, een week voor haar eindexamen en een maand voor haar achttiende verjaardag, kregen wij de diagnose Non-Hodgkin Lymfoom te horen. Leah had minstens acht zware chemokuren te ondergaan en werd daarna nog 4 weken bestraald. Alles leek goed te gaan, weliswaar moest ze haar geplande zomerreis door Europa met twee vriendinnen afzeggen, maar ze deed gewoon haar eindexamen gedurende haar chemo's en in september, na de bestralingen en drie weken te laat is ze naar Leiden verhuisd om met haar studie te beginnen. Toch kreeg ze steeds meer vage klachten, die wij in eerste instantie meer als gevolgen van de chemotherapie erkenden. Deze werden echter steeds verontrustender en in November 2014 hoorden wij dat haar lymfoom in de hersenen was beland - een complicatie, die minder dan 1% van de patiënten heeft. Na meer (hoge dosis) chemo's, bestralingen en veel tegenslagen is Leah op 9 mei 2015 overleden.

Zij was een stoere, nuchtere en vrolijke meid die altijd het positieve zag - ook gedurende haar ziekte. Tot het einde bleef ze sterk. Zij heeft haar ziekte gedragen zonder ooit te klagen: als het goed met haar ging, wilde ze haar vriendinnen zien, deed ze leuke dingen en wilde ze vooral niet over praten hoe het met haar ging. Zij heeft gewerkt voor haar in 2014 geplande zomerreis en had daardoor wat geld op de bank, wat ze heeft achtergelaten. Haar familie wilde met dit geld als basis iets goeds doen. Ondanks de goede medische zorg die Leah ervaren heeft en de wetenschap dat de artsen in het UMCG er alles aan hebben gedaan om haar te helpen is ons wel iets bijgebleven: het feit dat de jongvolwassen patiënt op veel vlakken gedurende de behandeling van een ziekte als kanker tussen wal en schip raakt. Contact met lotgenoten is moeilijk, want zo veel van dit soort patiënten zijn er niet.Psychologische hulp/steun is Leah nooit aangeboden - pas in maart 2015, enkele weken voor haar overlijden, heeft ze een eerste gesprek gehad met een psycholoog.

Het geld dat Leah achterliet vormde het startkapitaal voor de Lovely Leah Foundation.

Met haar ervaringen en met haar persoonlijkheid altijd in onze gedachten willen wij haar bij ons houden en met deze stichting zoveel mogelijk andere AYA’s kunnen steunen.